maandag 25 februari 2008

We zijn juist naar Safer geweest, de organisatie die hier in frankrijk de grote tereinen beheert op gebied van landbouw dan toch. Een jonge dame stond ons te woord. We konden ons project voorleggen en er volgde niet meteen een neen maar wel dat we het goed moesten voorbereiden want dat er bij Safer nog al wat mensen zijn die het niet voor dromers hebben. Wat bij mij een heel vreemd gevoel naar boven haalt want als het niet voor dromers hebben voor wat hebben ze het dan wel? Welke verantwoordelijkheid nemen ze dan op zich gewoon het gekende verdedigen? Dat gekende is nu juist waar ik van merk dat het de mensheid aan de afgrond van ziekte heeft gebracht. Ziekte: niet meer gekend zijn met de natuurwetten, niet meer luisteren naar de ziel, niet meer luisteren naar de andere ik, de grotere ik. Naar wie luister je dan wel? En als ik verantwoordelijkheid neem voor dat dan kan ik gewoon niet anders dan al die wetten die gebaseerd zijn op ziekte en die in stand houden naast mij neer te leggen. Mijn verantwoordelijkheid ligt niet bij het volgen van wetten die voor een gescheiden manier van leven zijn geschreven en gemaakt maar wel bij het volgen van wat ik weet dat juist is.

We hebben het weekend doorgebracht met naar de markt te gaan van Saint-girons wat weer een overweldigende ervaring was, we vulden de voorraden aan en gingen dan de bergen in op dezefde plaats als verleden keer tot aan het hobit land. De zondag was een dag van rust en voorbereiden van Safer en lezen. De boeken van Anastasia zijn weer boven water gekomen en hebben mij meer dan de eerste keer stevig vast. Er wordt nog meer duidelijk nu dan verleden keer al het geval was. Bvb onze scholen en wat zij beschrijft als zielen educatie. Hoe voeden wij kinderen op? Jeetje … hoe durven we. En daarjuist toen we doorreden van uit de bergen kreeg ik een soort seconde les. Het ging over tijd en hoe die zich verdicht en sneller gaat bij wezens die zelf een hogere en dus snellere freqentie hebben. En hoe je letterlijk elk moment zelf schept. Als je dus in lage frequentie leeft dan krijg je het gevolg van je eigen creatie veel later en is die weer door allerlei zaken vertroebeld. Als jezelf in liefde gaat staan gaat het niet meer over wat jezelf wilt creeëren maar wel dat je al dat leeft wat je bent nu. Dus je creatie en het gevolg zijn bijna meteen. IN die lage frequentie leef je dus eigenlijk heel de tijd in het gevolg waar je de oorzaak meestal al van bent vergeten want die ligt ver in het verleden dat je meestal onbewust leeft. De volgende seconden gingen dan ook over leef in je eigen oorzaak en ga nooit leven in het gevolg van je oude manier van leven. Dus wees je eigen oorzaak elk moment … is dat niet de definitie van meesterschap?

Nu zijn we op tocht naar Masat. Daar gaan we Barbara en Patrice bezoeken en eens kijken of we bij Pieter geraken dat is de man die hoog in de bergen woont en alles met de hand doet. Dus zonder machines. Als het lukt kunnen we dan nog woensdag bij Caroline langs gaan. In vogelvlucht liggen beiden dicht bij elkaar maar er is een berg zonder weg tussen.

Jeanie en haar vader komen donderdag al en dan zou het goed zijn dat we wat kunnen werken aan het dossier voor Safer en ook naar de burgemeester gaan die meer open is en ons project voorleggen.

Deze info hebben we aan safer meegegeven en nog meer verteld over wat er echt achter ons project zit met verwijzing naar de prachtig gedocumenteerde en geïllustreerde site !

Projet agricole en village écologique

Agricole biologique et multiculture

le demi parcelle est pour habiter en l’autre parti est collectif

les projet sur le terrain collectif:

haricots-soja; pour faire des produits comme lait du soja, tofu, tamari, fromage de soja

differents parcelles de grain; blé, froment, seigle, épautre,

chèvre et moutons

tournesol; huile

bois

…

le premier but est vivre plus autonome et avec des règles de la nature

faire des habitations écologique

Organiser des projets culturelles;

projecter des films

des fëtes dansant

des cours et conférences

…

Momenteel is er een stuk van ongeveer 200ha te koop via safer dat een deel licht in alliers en een deel in maz d’azile. De voorkeur gaat naar iemand die het in z’n geheel wil kopen. De vraagprijs is 630000euro. Het terrein bestaat vooral uit een goed onderhouden bos en een huis in het midden ervan, het is gelegen aan de noorderkant. De prijs ligt zo hoog omdat bomen commercieel worden gezien en dus veel geld opbrengen en het huis doet natuurlijk ook de prijs stijgen.

Dus niet direct iets geschikts voor ons.

Het is goed om een dossier op te maken dat duidelijk uitlegt wat we willen realiseren met onze achterliggende visie. We willen hieraan verder werken en vertalen in frans.

Momenteel is er heel weining beweging in deze regio op niveau van terreinen die vrijkomen en tegelijkertijd is er veel vraag van mensen om zich in deze regio te willen installeren.

Het is zeker mogelijk om iets te vinden, maar het is een grote vraag hoe lang dit op zich zal laten wachten (in hoeverre je tijd lineair bekijkt).

De droomtijd is weer tot mij gekomen, sinds een paar dagen droom ik iedere nacht, zelfs smiddags als ik even siesta neem. Ik kan er dikwijls moeilijk veel over vertellen, het is veeleer een gevoel. Zo droomde ik over ego versus je plaats innemen en vroeg ik om vergeving aan alle met wie ik reeds een band was aangegaan. Daarna droomde ik van lunair, solair en kosmische toestanden, dat voelde als info dat ik kreeg via bart de magiër J

Ook werd me iets duidelijk over beelden, er wordt dikwijls gezegd dat je je niet mag vasthouden aan beelden en laten passeren. En tegelijkertijd is het met beelden dat je je eigen realiteit creëert. Als ik een beeld of gevoel heb dat het voor mij anders is, laat ik het niet zomaar passeren, maar vraagt het misschien om verdieping en brengt het iets extra’s en nieuws… wat me heel dicht bij mezelf brengt!

Deze nacht heb ik gedroomd dat ik aan het verhuizen was en we op tocht waren met nen oplegger, wow… en we moesten steeds stoppen aan de kant van de weg en terug weer vertrekken…

Ik geniet ervan!

Momenteel lees ik een boek ‘dochter van de godin’. Wat me gegrepen had was het feit dat zena alles beleeft voor de eerste keer en dus nooit een voorbeeld had gehad of iemand bij haar is die zegt hoe ze moet leven of omgaan met situaties. Zo verliest ze haar kind en voelt ze intuitief aan wat dit betekent en hoe ze ermee om kan gaan…

Dat is leven in het nu, ieder moment is een nieuw moment zonder vooraf gemaakte kaders of regels of afspraken, telkens weer de eerste keer, en je laat dat op je inwerken en je intuitie wordt aangesproken en geeft ook antwoord!

Dikke knuffels voor iedereen met veel liefde in de NU-tijd en droomtijd (wat realiteit ook moge zijn).

xxxLinexxx