Wauw

3 februari 2008

Ondertussen weer een weekje voorbij. Ik ga even terug de tijd in; vrijdag spraken we af met Chloë en Dominique, twee jonge mensen die zich ook in de regio willen installeren. Momenteel wonen ze wat op een drietal plaatsen, maar geeneen isecht hun eigen plaats. In foix verblijven ze het meest, waar ze meewerken op een boerderij, momenteel gaan ze ook een paardagen op de boerderij van Odile en Michelle de koeien en geiten melken en de kipjes eten geven enzo omdat de eigenaars een aantal dagen weg zijn. En zelf zijn ze een heel klein huisje aan het bouwen op een stukje terrein dat ze mogen gebruiken, vlakbij een rivier en volledig afgezonderd, je moet ongeveer een half uur stappen om er te geraken. We zijn meegegaan naar hun intiem plaatsje en Jan heeft mee geholpen met een plat vlak te maken in de aarde met de schop voor de constructie van hun cabanne en ik ben heb geholpen met de voorbereidingen van een moestuin. Het is er wel prachtig, met het water dat er stroomt de vogels, mooie bomen en de stralen van de zon. Het is er al drie weken aan één stuk zonnig weer zonder enige regen, wat de aarde enorm aan het uitdrogen is. Toch vloeit er heel veel water door de riviertjes en beekjes, veel meer dan andere jaren.

Daarna rijden we mee naarde boerderij waar van Michelle en Odile। Het is een grote

boerderij waar een groot gezin woont en iemand verblijft met een psychische stroonis en ook is een klein huisje waar ze mensen laten verblijven die zich in de regio willen installeren, en in ruil daarvoor help je mee op de boerderij. Het is er een gezellige boel.

Zaterdag rijden we richting markt saint-girons. Ook in de winter is het een overweldigende markt met een mengeling van hippies, stadsmensen, commerciële standen, vele ambachten, zelfgemaakte produkten en biowaren. En we vullen onze voorraad aan zodat we weer een paar dagen verder geraken.

Daarna rijden we richting massat om een paar mensen terug te zien. Bij Barbara en Patrice was het weer een open en gezellig weerzien! Er was net heel wat familie op bezoek en we mogen mee aanschuiven. Barbara heeft ook het boek van anastasia gekocht, het contact is er meteen en we geven haar een paar cederzaadjes cadeau waar ze enorm blij mee is! Barbara zegt ons dat we Rachelle in de bergen een moeten gaan bezoeken, haar vriend is bezig met studie freinet-onderwijs. Momenteel zijn er heel wat jonge mensen die zich geïnstalleerd hebben in de bergen rond massat en er zijn heel wat kleintjes geboren en op komst… een alternatieve school is daar welkom!

Je kan er niet geraken met de auto dus nemen we de bergwegjes gaan op zoek naar Rachelle, ondertussen komen we Bruno tegen bij zijn zelf gebouwt, prachtig en creatief huisje. Ze hebben net een dochtertje gekregen. We lopen wat verder en dan een stuk stijl omhoog en komen toe bij Rachelle die er tijdelijk verblijft en zorgt voor het paar de ezel en de schaapjes, kipjes,… Zij is een engelse en heeft samen met haar vriende een terrein wat verder gekocht. Het begint al snel donker te worden en wachten op het maanlicht om terug te keren door de bergen. Ze nodigt ons uit binnen in het kleine gezellige huisje, er is geen electriciteit, wel veel kaarsen en een olielamp. Het is een gezellige avond en babbelen veel. De maan verstopt zich achter de wolken waardoor het een donkere nacht is, we mogen de nacht hier doorbrengen. De matras van de zetel op de grond en het bed is gemaakt. Het is prachtig om te mogen ervaren wat het is om te leven volledig afgezonderd en eenvoudig. Zo is bvgeen badkamer, toilet is buiten, er is wel een aanrecht met kraan waar water van de bron doorstroomt.

Sanderdaags keren we terug naar mobi en rijden we naar de andere kant van de berg om andere mensen te ontmoeten.

Daar zoeken we Pierre op, die nog la baychenet heeft geleefd en nu in de bergen woont. Deze plaats in de bergen is voor mij de meest vrije plaats die ik ooit al ben tegengekomen. Mensen leven hier bijna volledig zelfvoorzienend, ze bouwen allemaal hun huisjes zelf op een heel eenvoudige en creatieve manier. Zo zie je ronde huisjes van hout, huisjes met een vegetatief dak, allerlei materialen door elkaar. Water komt van een bron en electriciteit hebben ze niet of komt van een zonnepanneel। In onze steden hebben mensen 20 à 30 zonnepanelen nodig en zij doen het met eentje. Het is een imens gevoel hoe mensen hier op een heel eigen manier wonen en alles zelf in handen nemen. Sommigen hebben hier grond gekocht anderen mogen huisjes gebruiken van eigenaars die nu elders wonen zonder huur ofzo en soms intalleren mensen zich op gewoon op een plaats waarvan niemand weet wie eventueel de eigenaar zou kunnen zijn. Op deze plaats in de bergen heeft ereigenlijk voordien nooit iemand gewoond. Vroeger lieten de boeren hun dieren hier grazen en maakten hier en daar een onderkomen voor de dieren en in de winter namen ze de dieren mee naar beneden omdat er te koud was en teveel sneeuw lag. Door de klimaatsverandering zijn de winters minder streng en deze gebieden bewoonbaar. Dikwijls zijn stukken eigendom verdeelt onder enorm veel erfgenamen, waardoor men er niet meer naar omkijkt.

Het is oogopenend om te zien hoe zelfstandig de mensen hier leven solidariteit en respect heerst onderling. Tijd en leven krijgt hier een heel andere dimensie, er wordt hier met veel minder geld geleefd en veel meer met natuur en eigen kracht en energie.

Donderdag rijden we terug richting laborie naar marc met de geitjes en savonds komen Jeannie en Stefaan toe. We hadden Jeannie net voor de tocht leren kennen via internet ivm eartships en alternaitef wonen.

Vrijdagochtend ben ik vroeg opgestaan om het hele terrein van ‘la baychenet’ helemaal alleen en volledig op te nemen.

Er overkwam me een heerlijk gevoel dat ik in alle vrijheid en met een open hart hier zou kunnen leven!

De natuur is prachtig, je zit er wat geïsolleerd, een prachtig zicht op de bergen en aan de andere kant is het toch gemakkelijk bereikbaar...

Wat betekent het content te zijn????? Wanneer is ne mens content en waarom? Rationeel, emotioneel, intuitief,...?

Voor mij zou het een belangrijk startpunt kunnen betekenen, wat niet zegt dat dit ideaal en alles is wat je 'wil'. Maar dit terrein wil bevrijdt worden en er is veeel te geven, we maken er een harmonie van en startpunt en de toekomst kan nog andere terreinen en mogelijkheden geven en daarvoor open blijven staan en zo kunnen er verschillende groepen ontstaan...

Enfin, voor mij gaat het nog steeds over 'la ferme de baychenet'...

Volgens mij kan ik daar al met een groep beginnen... er zijn hier ook mensen geïnteresseerd!

Graag wil ik daar echt eens over doorpraten!

Het terrein heeft alles wat we een visionboard hadden voorgesteld:

ongeveer 40 ha

prachtige vallei met prachtige natuur

min 150000 euro

verschillende waterbronnnen

een aantal gebouwen waarvan één groot en een kleiner dat direct bewoonbaar is en electriciteit en water heeft

goed bereikbaar

grote zuiderhelling

omgeving is prachtig en mensen ronddom hebben zich hier al reeds vrij autonoom geïnstalleerd

Wat ‘willen’ we nog meer?

Ik keer met een vredevol gevoel terug, ook al zal het niet doorgaan, het is voor duidelijk dat dit terrein in de regio het enige is waar ik wil starten.

Daarna helpen we Mireille en Dorinne om paardjes wat verder in de weide te zetten. Dorinne woont ook in Laborie en richt paarden af.

In de namiddag nodigt marconsmee uit om te picknicken ten voordele van amnesty international. We gaan allemaal mee en blijkt dat dit doorgaat op de boerderij van michelle en Odille en we komen daar bekende gezichten tegen. Er worden fotos gemaakt om op sturen naar amensty om op te komen voor een gebied in palestina dat ingepalmd wordt de israëliers.

Zaterdag keren we terug naar de markt en een paar dromenvangers die ik hebt gemaakt mogen op de stand van marc hangen. Nog geen minuut hangen ze op en een mevrouw staat verwonderd van de mooie dromenvanger, hoe creatief en peroonlijk hij wel is. Ik vertel haar dat ze net ophangen en ze voor een eerste keer worden geëtalleerd op de markt. Ze vertrek want ze kwam enkel wat geitenkaas kopen, na een minuut staat ze er terug om hem te kopen. Fantastische toch!

Morgen vertrekken we terug richting België!

Liefs

xxxLinexxx